Hindistan, 22 Nisan’da Keşmir’in Pahalgam bölgesinde 26 kişinin yaşamını yitirdiği saldırının ardından, Pakistan topraklarında çok sayıda noktaya hava saldırısı düzenledi. Hindistan Savunma Bakanlığı, “Operasyon Sindoor” adı verilen saldırıların, söz konusu eylemin faillerinden hesap sormak amacıyla gerçekleştirildiğini duyurdu. Bakanlık açıklamasında, dokuz hedefin vurulduğu ve “terörist altyapıların” hedef alındığı bilgisi yer aldı.
PAKİSTAN, 31 SİVİLİN ÖLDÜĞÜNÜ AÇIKLADI
Pakistan yönetimi, Hindistan’ın saldırılarına ilişkin yaptığı açıklamada, altı ayrı bölgenin vurulduğunu belirtti. Açıklamada, saldırılar sonucunda 31 kişinin yaşamını yitirdiği, 57 kişinin yaralandığı ifade edildi. Yetkililer, Pahalgam’daki saldırıyla hiçbir bağları olmadığını vurguladı. İslamabad, Hindistan’a ait beş savaş uçağı ile bir insansız hava aracını düşürdüğünü öne sürdü. Hindistan yönetimi ise bu iddialara dair herhangi bir açıklama yapmadı.
KONTROL HATTI’NDA KARŞILIKLI KAYIPLAR
Hindistan Ordusu, Pakistan tarafından gerçekleştirilen karşı saldırılar sonucu, Keşmir bölgesindeki fiili sınırın Hindistan tarafında en az 15 sivilin hayatını kaybettiğini duyurdu. Böylece çatışmalar iki ülkenin sivillerini doğrudan hedef alan bir niteliğe büründü.
SİYASİ TEPKİLER ARTTI, İKİ BAŞKENTTE TOPLANTILAR YAPILDI
Hindistan hükümeti, saldırılara dair bilgi paylaşmak amacıyla muhalefet liderleriyle toplantı düzenledi. Aynı saatlerde Pakistan Ulusal Meclisi’nde de acil gündemle toplantı yapılacağı ilan edildi. Toplantının duyurusunda, Hindistan’ın Pahalgam saldırısını Pakistan ile ilişkilendirme çabaları “temelsiz” olarak nitelendi. Ayrıca Hindistan'ın Indus Su Anlaşması'nı askıya almasının "bariz bir ihlal" anlamına geldiği ifade edildi.
OKULLAR KAPATILDI, UÇUŞLAR DURDURULDU
Çatışmaların yoğunlaştığı sınıra yakın bölgelerdeki sivil yaşam doğrudan etkilenmeye başladı. Hindistan’ın Racastan ve Pencap eyaletleriyle Jammu ve Keşmir bölgesinde yer alan birçok okulda eğitime ara verildi. Benzer şekilde Pakistan tarafında da sınıra yakın bölgelerde eğitime ara verildiği bildirildi.
Hindistan’ın kuzeyindeki 20'den fazla havalimanı 10 Mayıs’a kadar kapatıldı. Ülkede 400’ü aşkın uçuş iptal edildi. Pakistan ise İslamabad, Karaçi, Lahor ve Sialkot havaalanlarında tüm uçuşları geçici olarak askıya aldığını duyurdu. Pakistan Sivil Havacılık Kurumu, kararın “operasyonel nedenlerle” alındığını açıkladı.
ABD TARAFINDAN 'İZLEME' AÇIKLAMASI GELDİ
ABD Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü Tammy Bruce, Hindistan ile Pakistan arasında yaşanan çatışmaları “yakından izlediklerini” söyledi. Bruce, her iki tarafla temas halinde olduklarını belirtti. ABD Dışişleri Bakanı Marco Rubio ise çatışmaların başlamasının ardından yaptığı açıklamada, “ABD Başkanı Donald Trump’ın barışçıl çözüm çağrısını” yineledi. Rubio, “çatışmaların hızla son bulmasını” umduklarını dile getirdi.
İRAN’DAN TEMAS TRAFİĞİ: IRAKÇİ ÖNCE PAKİSTAN’DA, SONRA HİNDİSTAN’DA
İran Dışişleri Bakanı Abbas Irakçi, gelişmelerin gölgesinde Hindistan’a giderek Yeni Delhi’de temaslarda bulundu. Hindistan Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü Randhir Jaiswal, Irakçi’nin ziyaretinin Hindistan-İran Dostluk Antlaşması’nın 75’inci yılı vesilesiyle gerçekleştiğini söyledi. Irakçi’nin ziyaretinin zamanlaması dikkat çekti. İranlı Bakan, Hindistan’ın Pakistan topraklarını hedef aldığı saldırılardan sadece bir gün önce İslamabad’daydı ve burada Pakistanlı mevkidaşı İshak Dar ile görüşmüştü.
İran, çatışmalardan önce Hindistan ve Pakistan arasında arabuluculuk önerisinde bulunmuştu. Ancak bu çağrı karşılık bulmadı. Gerilim, tarafların askeri hamlelerle karşılık verdiği tehlikeli bir safhaya evrildi.
BÖLGESEL GERİLİM TIRMANIRKEN SESSİZ KALINMAMALI
İki nükleer silah sahibi ülkenin karşılıklı bombardımanlarla sivilleri hedef alması, Güney Asya’da uzun vadeli bir istikrarsızlık ihtimalini gündeme getirdi. Söz konusu saldırı ve karşı saldırı zinciri, diplomasi yerine “güç gösterisi” ile yol alınmak istendiğini ortaya koydu. Uluslararası kamuoyu, Pakistan ve Hindistan arasındaki bu çatışmalı süreci yalnızca “izlemekle” yetiniyor. ABD ve İran gibi etkili aktörler dahi somut adım atmaktan kaçınırken, Keşmir halkı yeniden askeri hesapların ortasında yaşam mücadelesi veriyor.
Bu tablo, yalnızca sınır hattını değil, bölgeyi ve dünyayı bekleyen daha büyük krizlere işaret ediyor.
